leyla meyla anlamam yaktın beni, canımsın malımsın öldürdün beni, zemheri aylarına susattın beni, ne istediğimi unutacak kadar oyaladın beni, yaldızlara yıldızlara boyadın kandırdın beni, sen olmasan elbet başka şeyler dilerdim o mumları yakınca, salak mıyım yoksa ben tanrının evinde kalbimi düşünecek kadar bencil olayım? üşenmedim yazdım çizdim yok demedim yorgunum demedim ıssızım sessizim demedim, elimi uzattım rüzgarda kuruyan çamaşır gibi kurudu kaldı sirke gibi ekşidi suratım kalbim asfaltlar kadar yorgun karardı, babamın çocukluk hikayeleri kadar içe işler diş sızlatır oldum söyle ben neden böyle oldum?

kardeşimin doğduğu günü hatırlıyorum, dedi. 3 yaşındaydım ama bugün gibi hatırlıyorum işte. üst katta doğurdu anam, başında bir leğen su, üzerinde yeşil battaniye, başını bağlamış beyaz bir tülbent ile. oysa baban gelecek dedilerdi ben de indim kapı önünde oturdum tüm gün, babam suriyeden gelecekti. geldi de, akşam. beni kucağına aldı, üst katı işaret ettim, çocuk, dedim. güldü. babasına aşık bir adamdım, babam tanrıydı benim için. babam öldü, tanrı da bu vesileyle, dedi, işte bunları bir bir..

daha da anlatmadı şarap olsaydı anlatırdı elbet. şarap olsaydı ben de anlatmaz mıydım fikrimin ince küllerini, gönlümün kat kat tüllerini, kirpiklerimde çürüttüğüm güllerimi, sen de film izler gibi izlerdin işte beni, ama şimdi sularım çekildi, mevsimim geçti, yeni sezonda rol teklifi gelmiyor bana artık.

nedir bu hengame, pardon astigmatım azdı sevdiceğim, şeklin şemalin bulanıyor artık, her kadın zaman zaman birilerini mutlu etmek için bir film yıldızı, bir roman kahramanı, bir şarkıcı olabilir, diyor doktorum. size bir doz sakinleştirici yazıyorum, sakinleşmezseniz de üzülmeyin, afilli renklerde deli gömleklerimiz rengarenk şırıngalarımız mevcut. tıp çok ilerlemiş meğersem, beni merak etmeyin, ben iyiyim.