Algıda hata! Gözlerin yaşarmış, azalıyorsun; azalıyor içindeki ağaç kaplı defterler. Küçük anılar birleşerek bu paslı coğrafyanın ana eksenini oluşturuyor ve sen bilmesen de bu neden sonuç ilişkisi reflekslerini etkileyerek takılmana sebep oluyor. Bu kadar mekanik konuşmam, senin yaralı mekanizman yüzünden… Felaket senaryoları ile özgürlük alametleri arasında gidip gelen sarkaç yaranı deşecek sonunda. Sarkacın üzerinden atlayamazsın, tuzaklısın! Hiçbir repliğin bir mitolojide yer almayacak, defterin yırtılıyor akarken içinden yıllar geçtikçe solan mürekkebi..
Doğru, ben solağım; günah meleği tam yazar kolumun üzerinde oturur. Yine de sol yanımı öpmeden sağa geçme sen, bakarsın her ayrılışta biraz siyaset bulunur.
Belli mi olur, bazen her devrim bir sarkaç sorunudur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder